کارنامه داعش
در اوضاعی که شیعیان با محوریت جمهوری اسلامی، منادی وحدت در جهان اسلام تشکیل امت واحده اسلامی به‌عنوان یک قطب قدرت در جهان هستند، فریب‌خوردگانی چون جریان سلفی تکفیری با رویکرد ضدشیعی، بهترین افراد برای استکبار جهانی جهت برهم زدن روند هم‌افزایی میان مسلمانان هستند. مسلمانان در طول تاریخ، در بسیاری از مناطق جهان، با وجود داشتن مذاهب گوناگون، در کنار یکدیگر زندگی کرده‌اند، اما اینک با جریان انحرافی، دست‌نشانده و فریب‌خورده‌ای روبه‌رو هستند که با ادعای مسلمان ناب بودن، غیر خود را کافر، مشرک و نجس پنداشته، کشتن و ریختن خونش را واجب می‌داند. طی روزهای گذشته، این جریان وقتی در عراق با استفاده از غفلت دولت این کشور و خیانت برخی از بخش‌های سیاسی و نظامی، بر شهرهای موصل و تکریت مسلط شد، بلافاصله شعار لشکرکشی به کربلا، نجف و سامرا با هدف تخریب اماکن مقدس و حرم امامان معصوم(علیهم‌السلام) مورد احترام شیعیان و بسیاری از دیگر مذاهب اسلامی را سر داد. در حالی که هر ساله، بیش از ده میلیون عراقی به مناسبت اربعین حسینی در کربلا حضور می‌یابند. آیا می‌توان گفت، این جریان، یک جریان عراقی و اسلامی و دلسوز اسلام و مسلمین است؟! قابل‌تأمل اینکه سران این فرقه، با تصور اینکه به تمامی اهداف‌شان در عراق خواهند رسید، اعلام کرده‌اند پس از عراق راهی ایران شده و مشهدالرضا را ویران خواهند کرد! بدیهی است که چنین فرقه‌ای با این تفکرات باطل، در راستای اسلام‌هراسی و اسلام‌ستیزی غرب، مورد توجه رهبران نظام سلطه قرار گیرند. البته شواهد امر و روند تحولات میدانی در عراق طی روزهای گذشته، نشان می‌دهد این فریب‌خوردگان به هیچ‌یک از اهداف‌شان نخواهند رسید و جز هلاکت یا فرار، راه دیگری پیش‌رو ندارند. از نکات قابل‌توجه درخصوص داعش، پرونده سراسر سیاه و توأم با قتل و جنایت فرقه‌ای است که از ابتدای شکل‌گیری و تشکیل امارت اسلامی در منطقه نجد، اینک در سوریه و عراق به دنبال تشکیل حکومت اسلامی دیگری است! مروری بر این پرونده سیاه که دستان پیر استعمار انگلیس خبیث در پشت آن قرار دارد، نشان می‌دهد که چرا در مقطع کنونی نظام سلطه و به‌ویژه آمریکا به این جریان برای آتش‌افروزی در جهان اسلام دل بسته‌اند. افکار و اندیشه‌های تکفیری‌هایی که داعش را تشکیل داده‌اند، امتداد افکار و اندیشه‌های محمدبنعبدالوهاب است. چهار صد سال پس از «ابن تیمیه حرانی» به‌عنوان احیاگر تفکر سلفی‌گرایی در قرن هشتم، شخصی به نام محمدبنعبدالوهاب ساکن نجد حجاز در قرن دوازدهم، نظریات ابن‌تیمیه را دنبال کرد. وی دراین راستا راه عمل و اقدام را برگزید و با رساله‌های کوچک و پر از آیه و حدیث برای عوام، به شمشیر متوسل شد و بر خلاف ابن‌تیمیه و دیگر سلفی‌ها، راه تندی و خشونت را برای ترویج عقایدش در پیش گرفت. محمدبنعبدالوهاب، تابعین برنامه‌اش را مسلمین و موحدان و مخالفان خود را کفار و مشرکان نامید. محمدبنعبدالوهاب، سرانجام با کمک رئیس قبیله‌ای به نام «محمد بن سعود» دولت کوچکی را در شهر «درعیه» از شهرهای نجد بنا کرد و احکام شرعی را برابر نظریات افراطی و غیرمنطقی خود به اجرا گذاشت. محمدبنعبدالوهاب در قرن دوازدهم، پایه‌گذار فرقه‌ای شد به نام «وهابیت» و تکفیری‌ها امروزی، افراطی‌ترین شاخه از این فرقه هستند. به اختصار، مواردی از جنایات و قتل و غارت‌های این فرقه را مرور می‌کنیم؛ ۱ ـ قتل و غارت وهابیها در منطقه نجد محمدبنعبدالوهاب به‌گمان خویش پس از تشکیل دولت اسلامی در شهر «درعیه»، علیه مسلمانان منطقه به اتهام کفر، شرک و بدعت اعلام جهاد کرد و با تحریک اعراب بادیه‌نشین و به کمک ابن سعود، لشکری را فراهم و با حمله به شهرها و روستاهای اطراف به کشتار بی‌رحمانه‌ای دست زد و اموال فراوانی را به‌عنوان غنایم جنگی از مسلمانان غارت کرد. جنایات این جریان در کشتار مسلمانان و قطع نخل‌ها و غارت مغازه‌ها و به آتش کشیدن محصولات زراعی و سرقت شتران و گوسفندان در مناطقی چون «ثادق»، «خرج»، «دُلم»، «ثرمدا» در اطراف نجد، در تاریخ ثبت شده است. ۲ ـ کشتار بی‌رحمانه شیعیان در کربلا در لشکرکشی وهابیها به فرماندهی سعود فرزند عبدالعزیز به کربلای معلی در سال ۱۲۱۶ هجری قمری، جنایتی هولناک رقم خورد که قلب هر خواننده و یا شنونده آن جنایت را با گذشت بیش از ۲۰۰ سال به درد می‌آورد. وهابیها با لشکری ۱۲ هزار نفره از مردم نجد و عشایر جنوب حجاز به قصد عراق حرکت کردند و در ماه ذی‌القعده با شعارهای «اقتلوا المشرکین» و «اذبحوا الکافرین» وارد کربلا شده و به مردم حمله‌ور شدند. آن‌ها دراین حمله، بین سه تا پنج هزار نفر را کشتند، در صحن حضرت اباعبدالله الحسین (ع)، تعداد زیادی را سر بریدند و پس از تخریب مقبره، اموال مردم را غارت کردند. البته یکی از دلایل موفق بودن وهابیها در ورود به شهر کربلا، خالی بودن شهر از مردمان غیور و دلاوری بود که برای مراسمی به نجف رفته بودند. ۳ـ حمله به نجف اشرف وهابیها در چندین نوبت و در هر نوبت با چندین هزار نیرو در سال‌های ۱۲۱۴، ۱۲۱۶، ۱۲۲۰ و ۱۲۲۱ هجری قمری به شهر نجف اشرف هجوم بردند، لکن مدافعان شهر به رهبری شیخ جعفر کاشف‌الغطاء، مانع ورود آنان شدند. ۴ ـ تخریب آثار بزرگان اسلام در مکه در سال ۱۲۱۸ هجری قمری ۵ ـ تخریب قبور ائمه بقیع در سال ۱۳۴۴ هجری قمری ۶ ـ کشتارهای وهابیون در دهه‌های اخیر الف ـ کشتار حجاج یمنی در سال ۱۳۱۴ هجری قمری ب ـ کشتار حجاج مصری در سال ۱۳۴۴ هجری قمری ج ـ کشتار حجاج ایرانی در سال ۱۴۰۷ هجری قمری(۱۳۶۶) با شعار «اقتل المجوس اقتل المشرکین» د ـ حمله وهابیها به حجاج بحرینی در سال ۱۳۸۶ هجری شمسی ه ـ کشتارهای شیعیان و رهبران آنان از طریق ترور در کشورهای افغانستان، پاکستان و عراق 7 ـ و بالاخره قتل، جنایت و غارت به بدترین صورت، طی ۴۰ ماه گذشته در سوریه و اکنون در عراق.
نظرات شما عزیزان:
